خرمای ربی

بصورت کلی خرما ربی را متعلق به مناطق مختلف استان سیستان و بلوچستان می دانند که اغلب در شهرستان های زابل و سراوان و چابهار و ایرانشهر کاشته می شود اما در دیگر نقاط خرما خیز ایران نیز نمونه های این خرما زیاد دیده می شود. خرما ربی از خرماهای گوشتی و نسبتا بزرگ محسوب می شود. مرغوب ترین نوع خرمای ربی در زابل و ایرانشهر تولید می شود. این خرما در زمان رطب به سبزی می گراید. بصورت کلی از خرما های نیمه خشک محسوب می شود. هسته نسبت به گوشت کوچک است و به دلیل چسبندگی پوسته به هسته و بافت مناسبی که دارد راحت قابلیت شستشو و نگهداری دارد. در زمان رسیدن خرما ربی به رنگی مشکی کامل می رسد و گاها به قهوه تیره هم متمایل است.

مشخصات خرمای ربی

خرما ربی ظاهری کشیده و بلند دارد، شرایط نگهداری آسانی دارد و به دلیل نیمه خشک بودن بهتر است در دمای خنک نگهداری شود. عموما در اواسط شهریور این خرما برداشت می شود که تا اوایل مهر ماه نیز گاها به طول می انجامد. برای نگهداری خرمای ربی نیازی به سردخانه نیست و باید محیطی خشک و خنک را برای این کار در نظر گرفت و بهتر است همانند سایر خرما ها مدت زمان زیاد نگهداری نشود. خرما ربی خارک قرمز رنگ، رطب سببز رنگ و در زمان رسیدن مشکی و یا قهوه ای تیره است. این خرما شیره زیادی دارد و به عنوان زود رس ترین خرما در ایران و یا جهان شناخته میشود.